Είναι μια νέα κούρσα γεμάτη με πάθος εντάσεις,
για την κουλτούρα με τάσεις που 'χεις ξεχάσει να πράξεις,
και δεν μπορείς πια να φράξεις,
είναι στ'ακουστικά κοφτά χαμόγελα,
του τύπου όλα παν καλά ειν' αποκρουστικά,
φορτίο μέσα μα από βόμβες κρύβω νότες κρύβω,
καυτές ανάσες σε δίνω μέσα στην κοιλιά του κτήνους,
μόνος χόρεψα μην μου το παίζεις φίλος,
ίσως δεν ήμουν με κανέναν και σ'αυτό έμεινα ίδιος,
έμεινα σκύλος που δαγκώνει μιας και απλώνει
το χέρι της κάθε πόρνης όποιον βλέπει παντελόνι,
αα και κλέβει τον κόμπο του χτυπάει κάτω απ'την ζώνη,
τιμή χάθηκε για τα νταβατζιλίκια στην Ελλάδα,
ειν'όλοι πρώτοι αυτό φάνηκε,
μην μου μιλάς άλλο για νταλκάδες και μάγκες,
που απλά μιμούνται γιατί με μιμού αυτού,
το όνομα μου συνώνυμο μες την εγκυκλοπαίδεια,
της ραπ με αυτό του κάφρου,
η ιστορια μας hip hop Boom bap
όπως του τίγρη και του δράκου,
όσα δεν ξέρετε και δεν θα μάθετε ποτέ,
γιατί όσοι ακούν αυτά δεν τα γράφουν,
είναι φλώροι, και δεν ένοιωσαν τα στήθεια,
να βαρένει ένα μόνοι,
γράψαν πιο καλά κουπλέ αυτά όλα κι όλα με το ζόρι,
και δεν με κοίταξαν ποτέ μες τα μάτια απ'την αλεξ/πόλη
εδώ είναι εμπόλεμη ζώνη ρε δεν χωράνε lovestory,
και δεν συγνώμη ναι δεν χωράνε.
Ρυθμοί ρουκέτες τσακίζουν σαν τον Jordan τις μπασκέτες,
δεν πετούν λευκές πετσέτες,
όπως τ'ακούς είναι στην μάχη ως το τέλος,
και πάντα παίζει χρόνος για χρώμα χώρος για breakers
όπως τ'ακούς είναι τρελή η αδελφότητα δεν μπλέκεσαι,
και μπλέκεται για σένα κόντρα στην καρδιά και ψεύδεσαι,
όπως τ'ακούς όπως τ'ακούς έτσι μπροστά μου ζωντανεύουν,
οι αλήτικες πράξεις πιο αληθινες κουβέντες.
Ζούμε στο δρόμο που λέγεται ζωή,
αν θες να 'μαστε γείτονες κάνε ότι κάνω ζήσε τι στιγμή,
δεν πα να είσαι και του δήμαρχου παιδί,
προς το παρών άντε στο δια αφου να ασχοληθής μ'εμένα ψάχνεις αφορμή,
για να στην πέσω,
και τα σκυλιά μου στην αυλή για να μην δέσω
μόνος μου θα πέσω,
2011 δεν παίζει να με δέσουνε,
rappers σαν κι εμένα πια δεν παίζουν και δεν παίζομαι,
πότε εμφανίστηκαν master στο tempo πες μου ρε?
πότε εμφανίστηκαν το hip hop πάντες κλαίγονται,
μόνος μου και όλοι σας ποιος είμαι καλά ξέρετε,
ξέρουμε πως είστε όλοι αδελφές που κλαίγονται,
ελάτε γρήγορα ελάτε κάντε με θεριό ξανά
που σέρνεται μέσα στην πόλη ύποπτα,
δεν είδες τίποτα ίσα που πρόλαβες,
να έρχομαι πάνω σου με ασταπιαία βήματα,
είναι τα κτήματα όλα τα πάτρια εδάφη που κρατώ,
δεν ξεπουλιέμαι για τα χρήματα,
ο ήχος μου δεν περνά μέσα από ηχοσυστήματα,
ρέει μέσα στις φλέβες όσο ζουν παλαιοσχολήτικα,
Ρυθμοί ρουκέτες τσακίζουν σαν τον Jordan τις μπασκέτες,
δεν πετούν λευκές πετσέτες,
όπως τ'ακούς είναι στην μάχη ως το τέλος,
και πάντα παίζει χρόνος για χρώμα χώρος για breakers
όπως τ'ακούς είναι τρελή η αδελφότητα δεν μπλέκεσαι,
και μπλέκεται για σένα κόντρα στην καρδιά και ψεύδεσαι,
όπως τ'ακούς όπως τ'ακούς έτσι μπροστά μου ζωντανεύουν,
οι αλήτικες πράξεις πιο αληθινες κουβέντες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου